Mu isamaa on minu arm
Gustav Ernesaks / Lydia Koidula

Mu isamaa on minu arm,
kell' südant annud ma,
:,: sull' laulan ma, mu ülem õnn,
mu õitsev Eestimaa. :,:
Su valu südames mul keeb,
:,: su õnn ja rõõm mind rõõmsaks teeb, :,:
mu isamaa, mu isamaa.

Mu isamaa on minu arm,
ei teda jäta ma,
:,: ja peaksin sada surma ma
ta pärast surema. :,:
Kas laimab võõra kadedus,
:,: sa siiski elad südames, :,:
mu isamaa, mu isamaa.

Mu isamaa on minu arm,
ja tahan puhata,
:,: su rüppe heidan unele,
mu püha Eestimaa. :,:
Su linnud und mull' laulavad,
:,: mu põrmust lilli õitsetad, :,:
mu isamaa, mu isamaa.